امروز شهر بابل دو مهمان داشت که از بهترینها بوند و رفتند ، دو تا از

بهترین و پاکترین آدما که گلچین شده بودند. بله شهیدان حاج سید محمود

موسوی و  مصطفی صفری تبار این دو پاسداران رشید اسلام و ایران در

درگیری با گروهک تروریستی پژاک به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. در

تشیع آنها تعداد زیادی از افراد شرکت داشتند که هر کسی به منظور

خاصی اومده بود؛اما عده زیادی اومده بودند تا تلنگری باشد برای آنها که

دارند چه کاری می کنند؛ اومده بودند تا عهد و پیمان خود را با خدا و خود و

ولایت محکم تر کنند؛ اومده بودند که بگن آی شهدا راهتون را ادامه میدیم.

از خاطرات شهید صفری تبار گفتند که او هم به پدر و مادرش گفته بود و هم

در دفتر خاطراتش نوشته بود که روستای بیشه سر سی و دوشهید داره و من

سی و سومین شهیدم.برادر شهید موسوی هم در مراسم تشیع پیکر برادرش 

اینطور عنوان کرد که برای برادر شهیدم گریه نکنید، بلکه به خواسته و وصیت او

عمل کنید. که خواسته برادرم این بود : اول به نماز اهمیت بدهید ان هم نماز اول

وقت؛ دوم خواهرم حجاب خود را به درستی رعایت کن؛ سوم اینکه همراه ولایت

فقیه باشید و او را تنها نگذارید.آری افرادی از این قبیل برای دفاع از اراضی و

وطن مان جان خود را بر کف دست می گیرند تا من و شما در این روزگار آرامش و

امنیت خاطر زندگی کنیم. پس تنها کاری که میتوانیم در مقابل این افراد انجام دهیم

این است که حرمت خونشان را حفظ نمائیم.