این که در میان تمامی روزهای قدسی، عاشورا نقطه عطفی قرار گرفته، شاید
به این دلیل باشد که عاشورا نمایشی عظیم بوده است از تمامی اصول و فروع
اسلام و کسی که بتواند این همه را در یک روز و نه در یک کلام و سخنرانی
که در قالب هنرمندانه ترین و ظریف ترین حرکات و اعمال بنمایاند تنها
حسین - سلام الله علیه- است. امام علیه السلام حتی اگر در عاشورا سخنی از
توحید نگفته باشد و اگر پرنده ی " الهی رضا برضائک صبرا علی قضائک،
لا معبود سواک " از بام حنجره درد آلودش به سوی ملکوت اعلا پر نکشیده
باشد، حضورش در عاشورا تو حید محض است. حنجره اش، دهان و خونش
تسبیح می شوند، پاسخ می گردند، لبیک می گویند، به آسمان می باشند و بر
زمین جاری می شوند.
