خدایا ، بارالها ، معبودا ، چگونه ترا شکر کنم همین قدر که مرا به جبهه روانه کردی

ومرابسوی خود خواندی که در راه تو جهاد کنم تا اسلام عزیز بوسیله این خونها رشد

کند تا یک مقدار کمی از دین خود را به اسلام عزیز ادا کنم.

پروردگارا! من که به جبهه آمدم بخاطر پست و مقام و برای نشان دادن مرام نبود بلکه

برای اینکه از اسلام عزیز دفاع کنم که تمام جهان همه به اسلام از یک طریقی ضربه

وارد نکنند.

ای مردم شریف امام عزیز را تنها نگذارید و از رزمندگان اسلام دفاع کنید و هیچ وقت

پشت آنها را خالی نگذارید و اگر سلاحی از دست رزمنده ای به زمین افتاد رزمنده

دیگری آن را بردارد و  به  دوش گیرد و به میدان مبارزه رود تا انشاالله پیروز شود.

برادرانم جبهه را پر کنید و نگذاریدخون این شهدای عزیز پایمال شود.

پدر گرامیم در صورت شهادت من شما مثل کوه مقاوم باش می دانم برایم زحمت

و رنج کشیدی تا از من بهره ای ببری، اما برای اسلام باید تمام چیز خود را انفاق

کرد.

مادر مهربانم با تو چه سخنی بگویم نمی دانم از کدام  زحمت هایی که برای من

کشیدی صحبت کنم . مادرم بعد از شهادت من  مقاوم باش هیچ ناراحت نباش که

این راهی بود که خودم انتخاب کرده بودم به مردم بگو که علی اکبر به یاری حق

شتافت و به ندای هل من ناصرا حسینی لبیکگفت و بعد از پیروزی اگر به کربلا

رفتیدسلام مرا به امام حسین (ع)  برسان و از آقا امام حسین (ع) معذرت

بخواه که نتوانستم به پابوسش بروم.