معنای دحوالارض

«دَحو» به معنای گسترش است  و  بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ

اصلی اش  تفسیر کرده اند.  منظور از  دحوالارض (گسترده شدن زمین)  این  است  که

در آغاز،  تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های  سیلابیِ نخستین  فرا گرفته

 بود.  این  آب ها ، به تدریج در  گودال های  زمین جای  گرفتند و خشکی ها از زیر آب

 سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند. از طرف دیگر، زمین در آغاز به  صورت

پستی ها و بلندی ها یا شیبهای

 تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را

 شستند  و دره ها گستردند. اندک  اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده  برای  زندگی

انسان  و  کشت  و  زرع  به  وجود آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نام

گذاری می شود.

دحوالارض در قرآن

      در قرآن کریم به  دحوالارض  اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات

می فرماید: « و زمین  را بعد از آن  (آفرینش آسمان و زمین)  گسترش داد ».

      بر اساس  نظر  بیشتر  مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، هماندحوالارض

 است.

 در دعای این روز آمده که : «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی

و سختی را  برطرف ساختی، از  تو می خواهم در این روز از روزهایت که  حق آن را

 بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی».

خدایا به حق این روز که خود شریفش داشتی، ظهور آقامون را نزدیکتر؛ 

 همه ما جوانان راعاقبت بخیر؛  و ما را از مقربان درگهت قرار ده.