عاقلانه ترین کلمه "احتیاط" است
حواست را جمع کن
.................................................
دست و پا گیر ترین کلمه "محدودیت" است
اجازه نده مانع پیشرفتت شود
.................................................
سخت ترین کلمه "غیرممکن" است
اصلا وجود ندارد
................................................
مخرب ترین کلمه "شتابزدگی" است
مواظب پل های پشت سرت باش
................................................
تاریک ترین کلمه "نادانی" است
آن را با نور علم روشن کن
.....................................
کشنده ترین کلمه "اضطراب" است
آن را نادیده بگیر
...........................................
صبور ترین کلمه "انتظار" است
همیشه منتظرش بمان
............................................
با ارزش ترین کلمه "بخشش" است
سعی خود را بکن
............................................
قشنگ ترین کلمه "خوشرویی" است
راز زیبایی در آن نهفته
..........................................
سازنده ترین کلمه "گذشت" است
آن را تمرین کن
.........................................
پرمعنی ترین کلمه "ما" است
آن را به کار ببر
.........................................
عمیق ترین کلمه "عشق" است
به آن ارج بده
............................................
بی رحم ترین کلمه "تنفر" است
با آن بازی نکن
....................................
خودخواهانه ترین کلمه "من" است
از آن حذر کن
.................................
نا پایدارترین کلمه "خشم" است
آن را در خود فرو بر
...................................
بازدارنده ترین کلمه "ترس" است
با آن مقابله کن
.................................
با نشاط ترین کلمه "کار" است
به آن بپرداز
......................................
پوچ ترین کلمه "طمع" است
آن را در خود بکش
.......................................
سازنده ترین کلمه "صبر" است
برای داشتنش دعا کن
.........................................
روشن ترین کلمه "امید" است
همیشه به آینده امیدوار باش

سه چیز را با احتیاط بردار:

قدم، قلم، قسم.

سه چیز را پاک نگهدار:

جسم، لباس، خیال.

از سه چیز کار بگیر:

عقل، همت،صبر.

از سه چیز خود را نگهدار:

افسوس، فریاد، نفرین کردن.

سه چیز را آلوده نکن:

قلب، زبان، چشم.

اما سه چیز را هیچگاه و هیچ وقت فراموش نکن:

خدا، مرگ، دوست خوب.

شهید بهشتی:

دیر آمدن و دیر رفتن بی نظمی است.

دیر آمدن و زود رفتن خیانت است.

زود آمدن و دیر رفتن ایثار است.

به موقع آمدن و به موقع رفتن نظم است.